اختلال اضطراب فراگیر چیست؟

معرفی اختلال اضطراب فراگیر

اختلال اضطراب فراگیر (GAD) باعث احساس اضطراب شدید، نگرانی یا فشار عصبی درباره مسائل زندگی روزمره می شود. افراد مبتلا به GAD با مدیریت این احساسات و حالت هایی که در فعالیت های روزانه و روابط شخصی تداخل ایجاد می‌کنند درگیر هستند.GAD نوعی اختلال اضطرابی است که شیوع بالایی دارد. این اختلال هر ساله بر ۳.۱ درصد جمعیت (یا ۶.۸ میلیون بزرگسال) در ایالات متحده  تاثیر می گذارد و بیشتر در زنان رایج است.

زندگی با اضطراب می‌تواند چالش انگیز باشد هرچند اختلال اضطراب فراگیر GAD مانند دیگر اختلالات اضطرابی تا حد زیادی قابل درمان است. برخی از موثرترین درمان ها شامل روان درمانی، درمان دارویی و ایجاد تغییرات در سبک زندگی می شود.

در این مقاله مروری کلی بر اختلال اضطراب فراگیر GAD شامل نشانگان و علل خواهیم داشت. همچنین برخی از گزینه های درمانی بالقوه را نیز ذکر می‌کنیم.

نشانه های اختلال اضطراب فراگیر GAD

فرد دارای اختلال اضطراب فراگیر GAD ممکن است نگرانی، ترس و دلواپسی پایدار و غیر قابل کنترلی را تجربه کند. علائم GAD ممکن است در افراد مختلف متفاوت باشند. احتمال دارد که نشانگان GAD در زمان‌های مختلف بهتر یا بدتر شود. برای مثال دوره‌هایی از استرس شدید یا بیماری جسمانی اغلب باعث می‌شود که نشانه ها برای مدتی تشدید یابند.

نشانگان هیجانی و شناختی اختلال اضطراب فراگیر GAD شامل موارد زیر است:

• نگرانی، ترس و دلواپسی پایدار و غیر قابل کنترل
• ناتوانی در به سر بردن با عدم اطمینان درباره آینده
• افکار مزاحم
•  برنامه ریزی و عیب‌یابی افراطی
•  دشواری در تصمیم گیری
•  ترس از اتخاذ تصمیمات اشتباه
• اشکال در تمرکز
• ناتوانی در استراحت کردن
•  نشانگان جسمانی شامل موارد زیر است:
• عضلات تنیده یا سفت
•  درد و ناراحتی
• مشکل در خوابیدن
• خستگی
•  احساس بی قراری، تنش یا عصبی بودن
• تپش قلب
• مشکلات گوارشی مانند تهوع یا اسهال
• به سادگی برانگیخته شدن
• تعریق افراطی
•  نیاز بیش از معمول به ادرار کردن
• نشانگان رفتاری موارد زیر را در بر دارد:
• ناتوانی در استراحت یا صرف زمانی در آرامش به تنهایی
• جا به جایی بین فعالیت‌ها و تمام نکردن تکالیف به دلیل دشواری در تمرکز
• صرف زمانی افراطی و زیاد بر انجام امور ساده
• انجام دادن مجدد کارها به این دلیل که هنوز عالی نشده اند
• اجتناب از موقعیت‌های برانگیزاننده اضطراب، شامل معاشرت با دیگران و صحبت کردن در جمع
• جاماندن از مدرسه یا شغل به دلیل خستگی، ترس یا سایر علایم
• نیاز به اطمینان جویی و کسب تایید از دیگران

ظهور دیگر وضعیت ها (بیماری ها)

افراد مبتلا به اختلال اضطراب اغلب به اختلالاتی همزمان دچار می‌شوند. این اختلالات احتمالاً شامل موارد زیر است:

دیگر اختلالات اضطرابی مانند فوبیا ها، اختلال وسواسی جبری یا اضطراب اجتماعی

 – افسردگی

 – سوء مصرف مواد یا الکل

 – سلامت جسمانی

محققان همچنین ذکر می کنند که تعدادی از بیماری های جسمانی اغلب همراه با اختلالات اضطرابی نمایان می‌شوند. از جمله:

• بیماری های گوارشی
• بیماری های قلبی عروقی
• اختلالات پوستی
• سرطان
• درد مزمن
• میگرن
• دمانس(زوال عقل)
• بیماری پارکینسون

در برخی از نمونه ها اضطراب می تواند علائم جسمانی را برانگیزاند. هرچند داشتن یک بیماری جسمانی مزمن نیز می تواند به اضطراب منجر شود.

تشخیص اختلال اضطراب فراگیر GAD

پزشک یا متخصص سلامت روان احتمالاً اختلال اضطراب فراگیر GAD را طبق معیار های راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی انجمن روانپزشکی آمریکا تشخیص گذاری می‌کند.

برای دریافت تشخیص اختلال اضطراب فراگیر GAD شخص باید علائم زیر را دارا باشد:

اضطراب و نگرانی بیش از اندازه در چندین زمینه زندگی، برای بیشتر روزها به مدت حداقل ۶ ماه

مشکل در مدیریت این نگرانی ها

حداقل سه نشانه از علائم زیر (یا حداقل یک نشانه درمورد کودکان):

 بی قراری

خستگی

مشکل در تمرکز

کج خلقی

تنش در ماهیچه ها (تنوس عضلانی)

مشکلات خواب

رنج قابل توجه یا مشکلاتی در عملکرد در موقعیت های اجتماعی یا شغلی

همچنین این علائم نباید نتیجه مصرف مواد یا یک بیماری طبی دیگر باشند.

برای تایید تشخیص یا رد کردن بیماری‌های جسمانی که ممکن است است علت بروز این علائم باشند، پزشک می‌تواند:

• معاینات جسمانی انجام دهد
• شرح حال خانوادگی و پزشکی دقیقی بگیرد
• از پرسشنامه های روانشناختی و روانشناسی استفاده کنند
•  آزمایش های ادرار یا خون درخواست کند

علل و عوامل خطر اختلال اضطراب فراگیر

 علت دقیق GAD شناخته شده نیست با این حال احتمالاً این اختلال در نتیجه ترکیبی از چندین عامل از جمله موارد زیر رخ می‌دهد:

ژنتیک

طبق برخی تحقیقات داشتن تاریخچه خانوادگی از GAD خطر ابتلا به آن را افزایش می‌دهد. برای مثال کودکان والدین دارای GAD با احتمال بیشتری نسبت به کودکان والدینی که دارای این اختلال نیستند به آن مبتلا می شوند.

ساختار و شیمی مغز

تفاوت هایی در عملکرد مغز ممکن است خطر ابتلا به اختلال اضطرابی را افزایش دهد. افراد دارای GAD همچنین تفاوت‌هایی را در ساختار مغزی در مطالعات تصویربرداری عصبی از طریق اسکن‌ ام آر آی کارکردی نشان می دهند.عدم تعادل سروتونین و دیگر مواد شیمیایی (انتقال دهنده های عصبی) مغز نیز همچنین در افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر GAD و دیگر اختلالات اضطرابی مشاهده می‌شود.

شخصیت

افراد ترسو یا بدبین با احتمال بیشتری به GAD مبتلا می شوند‌.بعضی از تحقیقات همچنین از وجود ارتباطی احتمالی میان اختلالات اضطرابی و نوروتیسم، ویژگی شخصیتی‌ای که با آن افراد جهان را ناامن و تهدیدکننده می‌بینند خبر می‌دهند.

تجارب زندگی و عوامل محیطی

داشتن پیشینه‌ای از تروما، مانند سوءرفتار یا محرومیت و داغدیدگی، ممکن است در رشد GAD مشارکت کنند. به علاوه داشتن یک بیماری مزمن می تواند شانس ابتلا به اختلال اضطرابی را افزایش دهد، همانگونه که سوءمصرف مواد اعتیادآور می‌تواند این اثر را بگذارد.

جنسیت

تخمین‌ها نشان می دهند که زنان با احتمال دو برابر بیش از مردان به GAD مبتلا می شوند.

سن

GAD می تواند هر فردی را در هر سنی درگیر کند. با این حال شانس ابتلا به آن در بین دوره کودکی و میانسالی در بالاترین حالت ممکن است.

درمان ها

گزینه های درمانی برای GAD به شدت نشانگان فرد و حضور بیماری‌های همراه بستگی دارد. بسیاری از مردم به ترکیبی از درمان ها احتیاج دارند مانند شرکت در جلسات روان درمانی و مشاوره روانشناسی و ایجاد تغییراتی در سبک زندگی. درمانهای دارویی نیز ممکن است لازم باشند. گزینه های درمانی شامل موارد زیر است:

روان درمانی

کار کردن با یک روان درمانگر می‌تواند به این افراد کمک کند تا به صورت موثر نشانگان خود را مدیریت کنند. پزشکان و متخصصان سلامت روانی اغلب درمان شناختی رفتاری (CBT) را برای اضطراب پیشنهاد می کنند، زیرا هم موثر و هم ایمن است.مطالعات نشان می دهند که CBT می تواند با تاثیری برابر با دارو نگرانی را در افراد مبتلا به GAD کاهش دهد، و همچنین ۶ ماه پس از تکمیل درمان موثرتر است.

انواع دیگر درمان که در بهبود GAD امید بخش بوده اند شامل درمان های مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد است. این نوع از درمان از هردو فنون ذهن آگاهی و پذیرش استفاده می کند.

درمان دارویی برای اختلال اضطراب فراگیر GAD

 در بعضی موارد متخصص سلامت ممکن است برای کمک به رفع نشانگان GAD درمان دارویی را پیشنهاد کند. چندین نوع از داروها که می‌توانند GAD را درمان کنند شامل موارد زیر اند:

ضد افسردگی ها

بسیار رایج است که پزشکان بازدارنده‌های انتخابی بازجذب سروتونین یا بازدارنده های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین را برای GAD تجویز کنند. این داروها برای اثربخشی ممکن است چندین هفته زمان بخواهند.

 

بوسپیرون

این یک داروی ضد اضطراب است که نشانگان جسمانی اضطراب را کاهش می‌دهد. بوسپیرون ممکن است چندین هفته برای اثربخشی زمان بخواهد.

بنزودیازپین‌ها

گاهی اوقات پزشکان ممکن است بنزودیازپین را برای بهبود کوتاه مدت اضطراب تجویز کند. این داروها سریع و فعال هستند اما به شدت اعتیاد آورند و ممکن است برای افراد دارای پیشینه اعتیاد مناسب نباشد.

تغییرات سبک زندگی

ورزش منظم می‌تواند به فرد کمک کند تا علائم خود را تحت کنترل درآورد.

اصلاح سبک زندگی می‌تواند به افراد کمک کند تا نگرانی ها و دلواپسی های خود را بهتر کنترل کنند. برخی از نمونه های تغییرات مفید شامل موارد زیر است:

• ورزش منظم
• داشتن رژیم غذایی سالم
• کاهش مواجهه با عوامل استرس زا
• اولویت بندی موضوعات و اتفاقات
•  تمرین کردن ذهن آگاهی، تن آرامی (مدیتیشن) یا یوگا
• نوشتن یادداشت های روزانه برای کمک به شناسایی برانگیزاننده های اضطراب و فنون مقابله‌ای
•  اجتناب از الکل و مواد مخدر و محدود کردن یا اجتناب از نیکوتین و کافئین
• تنظیم برنامه خواب برای کسب اطمینان از داشتن خواب ۷تا۹ ساعته در هر شب

خلاصه ای از اختلال اضطراب فراگیر GAD

مضطرب بودن بخشی طبیعی از زندگی است اما اضطراب یا نگرانی افراطی مخصوصاً اگر در عملکرد روزانه یا روابط با دیگران اختلال ایجاد کند می تواند نشان دهنده اختلال اضطرابی باشد.اختلال اضطراب فراگیر GAD رایج اما به میزان بالایی قابل درمان است. افرادی که درباره سلامت روان خود نگران هستند بهتر است با یک پزشک یا روان درمانگر برای درمان ملاقات کنند. هرچه زودتر فرد در جستجوی درمان برآید دورنمای بیماری بهتر خواهد بود.